کد مطلب:2816 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:29

گنجینه پرسمان » اجتماعي و فرهنگي

چرا گاهي حضور خدا را از ياد مي بريم، با وجودي كه علم داريم خدا ناظر و شاهد ما است؟

آن چه كه وظيفة ما است، اين است كه گناه نكنيم و عبادات خود را به موقع و خوب انجام دهيم. اگر اين وظيفه را درست انجام داديم، در حقيقت خدا را ناظر و حاضر بر خود دانسته ايم. حاضر و ناظر دانستن خدا بايد منشأ اثر و باعث تغيير در عملكرد انسان شود. انساني كه تقواي الهي را در تمام حالات حفظ مي كند و خود را از آلودگي هاي زباني و چشمي و قلبي حفظ مي كند، خدا را ناظر و حاضر بر خود دانسته است. البته گاهي توجه بيش از حد به مظاهر دنيا انسان را غافل مي كند، مثلاً خانمي كه بيش ازاندازه در بازار و مغازه ها رفت و آمد مي كند و چشمش به انواع مُدها و لباس ها و زيبايي ها مي افتد ، طبيعي است كه دچار غفلت از خدا شود. بنابراين در عين اين كه در اجتماع فعّال هستيم، حواسمان بايد جمع باشد كه دچار دوري از خدا نشويم.